خرید و دانلود تحقیق سوره عاديات

بسم الله الرحمن الرحيم

سال هشتم هجري کفار تعهد کرده بودند که حتماً پيغمبر اسلام(صلي الله عليه و آله) و علي بن ابي طالب(عليه السلام) را بکشند.

پيغمبر(صلي الله عليه و آله) يک جمعيت 12 هزار نفري را براي يورش فرستاد از مدينه به سرزمين يابس. فرمانده نظامي خليفه اول ابوبکر رفتند موفق نشدند و برگشتند دو مرتبه لشکر را فرستاد به فرماندهي خليفه دوم رفتند شرمنده برگشتند مرتبه سوم لشکر را به فرماندهي عمروعاص فرستد او هم رفت و خيلي خراب کرد.

دفعه چهارم فرماندهي را به علي بن ابي طالب(عليه السلام) داد شبانه رفتند دستور داد سم اسبها را در پارچه بپيچند که تق تق نکند تا نزديک سحر به جمعيت کفار رسيدند اول سحر که شد پارچه‌ها را از سم برداشتند يکمرتبه حمله کردند دشمن ديد اميرالمومنين(عليه السلام) آمده وسط جنگ کفار را تارومار کردند جبرئيل خبر آورد يا رسول الله چشمت روشن سه نفر اول خراب کردند :

اما بشارت علي(عليه السلام) موفق شد اين سوره را بخوان پيغمبر(صلي الله عليه و آله) در نماز صبح بعد از حمد اين سوره را خواند «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» «وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً فَالْمُورِياتِ قَدْحاً» عاديات/2-1 آيه هم ريتم دارد.

مردم سر نماز ديدند حرف نو مي‌زند هنوز اين سوره را نشنيده بودند بعد از نماز گفتند يا رسول الله اين چي بود خواندي؟ فرمود اين سوره‌اي بود که الان نازل شد ديشب سحر پيروز شديم.
«الْعادِياتِ» جمع عاديه است يعني کسي که مي‌دود(عدوّ) يعني متجاوز(عَدو) يعني باز کسي که تجاوز مي‌کند.

اينکه به دويدن مي‌گويند «عدو» براي اينکه آدمي که مي‌دود از حد عادي تجاوز مي‌کند(عدوّ) هم چون از مرز خودش تجاوز مي‌کند مي‌گويند فلاني(عداوت) دارد يعني تجاوز مي‌کند(عَدوِه) يعني از حد ميزان نيست تند مي‌رود